Szanowni Państwo!

     W zakresie rozliczenia kosztów zużycia wody i odprowadzenia ścieków od kilkunastu lat obowiązuje w Polsce ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858, ze zm.). Reguluje ona m.in. materię związaną dostarczaniem, rozliczaniem kosztów dostawy wody i odprowadzenia ścieków, stosunków prawnych pomiędzy przedsiębiorstwem wodociągowym, a odbiorcami, ich prawa i obowiązki. Zgodnie z art. 27 ust. 1 powyższej ustawy ilość wody dostarczanej do nieruchomości ustala się na podstawie wskazania wodomierza głównego, a w przypadku jego braku – w oparciu o przeciętne normy zużycia wody określone w rozporządzeniu ministra infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. Nr 8, poz. 70). A zatem miejscem wykonania umowy o dostawę wody jest zawór za wodomierzem głównym w budynku. Pomiar ilości dostarczonej zimnej wody zawsze odbywa się za pomocą wodomierza głównego w budynku, instalowanego na każdym połączeniu (przyłączu) instalacji z siecią wodociągową. Według wskazań głównych wodomierzy budynkowych rozliczane są więc należności za wodę pomiędzy spółdzielnią, a przedsiębiorstwem wodociągowym.

   Niestety przy rozliczaniu zużycia wody wykazanego przez wodomierz główny na odbiorców posiadających opomiarowane przez wodomierze indywidualne zużycie w lokalach okazuje się prawie zawsze, że wskazania wodomierza głównego są wyższe niż suma wskazań wodomierzy indywidualnych. Różnice te zwane są potocznie niedoborami. Mimo podejmowania różnych działań i montowania nowocześniejszych wodomierzy lokalowych niedobory są nadal zjawiskiem występującym niemal w każdej wspólnocie czy spółdzielni. Na temat przyczyn powstawania tych różnic powstało wiele publikacji, najczęściej jednak wymienia się:

- klasa dokładności wskazań wodomierzy, wodomierze główne są dokładniejsze (błąd pomiaru może spowodować różnicę nawet do 10%), wodomierze lokalowe mogą nie ujawnić małych przecieków z urządzeń domowych, których suma jest tak duża, że zostanie zarejestrowana przez wodomierz główny,

- nieprawidłowa eksploatacja wodomierzy, dławienie przepływu wody poprzez minimalne otwarcie zaworów odcinających, manipulacja i ingerencja osób niepowołanych,

- niezadowalająca jakość wody, która powoduje odkładanie się w wodomierzu zanieczyszczeń, wapnia, żelaza itp., który w efekcie wskazuje mniejsze niż rzeczywiste zużycie wody,

- występujące w instalacji zjawisko uderzeń hydraulicznych spowodowane chwilowym zapowietrzeniem instalacji oraz nieszczelność instalacji wodociągowej,

- najczęściej występujący w starych budynkach nie przygotowanych projektowo do montażu wodomierzy sposób montażu wodomierza „w pionie” lub „w poziomie” i zbyt krótkie odcinki przewodów do podłączenia, wodomierz zainstalowany bezpośrednio za kolanem, brak wymaganych odcinków prostych, których z powyższych przyczyn uniknąć się nie da, powoduje to zaburzenia przepływu przed wodomierzem,

- niejednoczesność odczytów wodomierzy mieszkaniowych i wodomierza głównego.

- nie rejestrowanie przez wodomierze mieszkaniowe przecieków w instalacjach wewnętrznych spowodowane czynnikami technicznymi lub wypływem wody poniżej progu rozruchowego wodomierza (w tym przepuszczanie uszczelek przy nocnym wzroście ciśnienia w instalacji), próg rozruchu wodomierza jest to próg poniżej którego wodomierz albo nie pracuje, albo jego wskazania obarczone są błędem pomiaru bliskim 100%,

- uszkodzenie wodomierza mieszkaniowego lub ingerencja w jego pracę,

- dopuszczalne błędy użytkowe wodomierzy.

    Występowanie różnic, zwanych niedoborami, zostało przewidziane w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 23 października 2007 r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać wodomierze oraz szczegółowego zakresu sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych (Dz. U. 2007 r. Nr 209, poz. 1513), jak również dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady MID. W myśl obowiązujących przepisów błędy graniczne dopuszczalne wodomierzy w użytkowaniu są równe dwukrotnej wartości błędów granicznych dopuszczalnych, co w praktyce przekłada się na błędy w granicach 10%. Odchylenia wskazań wodomierzy do 10% są zatem uznawane za zjawisko zupełnie normalne i mieszczące się w normie. W literaturze przyjmuje się że wynik do 5% nie powinien budzić niepokoju.

   Spółdzielnia prowadzi kontrolę i monitoruje pojawiające się znaczne różnice zużycia w poszczególnych lokalach. Wszystkie punkty czerpalne wody w każdym budynku są opomiarowane. Montowane są nowoczesne urządzenia, z odczytem radiowym, a system rozliczeń niemal co roku udoskonalany, dzięki czemu wyłapywane są przypadki – nieliczne - nieprawidłowości. Jak można powyżej przeczytać, w 100% nie jest możliwym wyeliminowanie zjawiska różnic pomiędzy wskazaniami zużycia wodomierza głównego, a sumą wskazań wodomierzy indywidualnych w lokalach, tak więc niedobory dotykają również i budynki w naszych zasobach. Wysokość niedoborów średnio dla wszystkich budynków pozostających w zarządzie spółdzielni w ostatnich 3 latach wynosił:

• w 2016 roku – 4,98%

• w 2017 roku – 3,96%

• w 2018 roku – 4,83%

     Podkreślić należy, że nie jest to zjawisko występujące tylko w naszej spółdzielni. Wszystkie kraśnickie spółdzielnie, a także zarządcy nieruchomości odnotowują niedobory wody na poszczególnych budynkach. Jednakże metody ich rozliczenia były odmienne niż w naszej spółdzielni. W myśl art. 26 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, jeżeli odbiorcą usług jest wyłącznie właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego lub budynków wielolokalowych, jest on obowiązany do rozliczenia kosztów tych usług. Zgodnie z art. 26 ust. 3 właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania różnicy wskazań wodomierza głównego i sumy wskazań wodomierzy zainstalowanych w lokalach. Tak więc każdy zarządca, w tym i spółdzielnia nie tylko powinna, ale ma obowiązek rozliczyć koszty dostarczenia wody i odprowadzenia ścieków, które obliczone zostały jak opisano powyżej według wskazań wodomierza głównego. Do pokrycia pełnych kosztów na podstawie faktury otrzymanej z przedsiębiorstwa wodociągowego zobowiązani są wszyscy użytkownicy lokali, a więc odbiorcy w danej nieruchomości. Zarządca ma obowiązek wybrać metodę rozliczenia tych kosztów, a więc zastosować takie rozwiązania regulaminowe, których skutkiem będzie bezwynikowe (bez pozostawienia nierozliczonych niedoborów) rozliczenia kosztów dostawy wody. Mówiąc prościej mieszkańcy danego budynku są zobowiązani wnieść należności za wodę w wysokości równej (nie wyższej) kwocie należnej przedsiębiorstwu wodociągowemu, nawet wtedy, gdy suma należności tylko z ich wodomierzy indywidualnych jest niższa.

      W związku z powyższym Rada Nadzorcza Spółdzielni Mieszkaniowej „Pomoc” pochyliła się nad tym problemem i wprowadziła istotne zmiany w „Regulaminie rozliczania kosztów gospodarki nieruchomościami oraz zasad ustalania opłat za używanie lokali”. Przytoczone powyżej niedobory występujące w budynkach naszej spółdzielni stanowiły koszty ogólne eksploatacji nieruchomości, co jest niezgodne z rozwiązaniami przyjętymi przez ustawodawcę. Niedobory de facto nie były rozliczane i niemal zawsze rzutowały na ujemny wynik z gospodarki nieruchomościami. Zmiany przyjęte przez Radę Nadzorczą wprowadzają zasadę rozliczania różnic pomiędzy wskazaniem wodomierza głównego, a wodomierzami indywidualnymi lokalowymi, co 6 miesięcy i ujęcie tego rozliczenia w rozliczeniu okresowym wody, które prowadzone są od lat – nie rzadziej niż na koniec każdego półrocza. Spółdzielnia prowadzi od wielu lat szczegółową ewidencję kosztów zużycia wody i odprowadzenia ścieków oraz wpływów z tego tytułu z opłat od użytkowników lokali na każdym budynku, więc w dosyć szybki sposób jest w stanie określić czy i w jakiej wysokości wystąpiły niedobory w danym okresie rozliczeniowym. Ustalony niedobór na nieruchomości rozliczony będzie na poszczególne lokale na podstawie zużycia wody w lokalach – z wodomierzy lokalowych, tak więc poszczególni użytkownicy będą uczestniczyć w rozliczeniu w ilości proporcjonalnej do zużycia wody.

Poglądowe rozliczenie ilustruje poniższy przykład:

Niedobory na budynku = 100 zł

Rozliczenie wody w lokalu A:

z wodomierzy: 80 m3 x 10,90 zł = 872 zł

niedobory: 16 zł

Razem: 888 zł

     Powyższa metoda rozliczenia niedoborów jest najczęściej przyjmowaną przez spółdzielnie i wspólnoty mieszkaniowe. Jej powszechne stosowanie wydaje się najbardziej racjonalne i sprawiedliwe, bowiem utrzymuje ona zasadę iż koszty rozliczane są w stosunku do zużycia w lokalu. Nadmienić należy, że wprowadzona metoda przyczyni się do wyeliminowania negatywnych skutków finansowych dla poszczególnych nieruchomości, a także wprowadza zgodne z ustawą rozliczenie kosztów dostawy wody i odprowadzenia ścieków. Jest przejawem racjonalnego i rzetelnego podejścia do gospodarki finansowej poprzez nienarażanie poszczególnych nieruchomości na straty finansowe.

Po raz pierwszy rozliczenie według nowych zasad zostanie dokonane za okres od 07/2019 do 12/2019.

Szanowni Mieszkańcy!

Informacje o saldzie opłat, zadłużeniu, wymiarze opłat, czy też zgłosić inną sprawę można przez telefon oraz drogą elektroniczną.

Korespondencję bieżącą można wrzucać do specjalnie oznaczonej skrzynki podawczej na parterze budynku.

Biuro Zarządu

Dział Członkowsko-mieszkaniowy

Dział Ekonomiczno-finansowy

ul. Koszarowa 12A

23-200 Kraśnik

Godziny pracy:

poniedziałek      9:00-17:00

wtorek - piątek  7:00-15:00

e-mail:
    sekretariat@smpomoc.pl

Telefon:

Sekretariat:
81 884 36 57,  81 884 22 57

Opłaty, saldo, windykacja:

81 884 36 57 wew. 25

Fax:
81 825 22 57

Dział GZM (Techniczny)

ul. Lubelska 75A

23-200 Kraśnik

Godziny pracy:

poniedziałek - sobota 07:00-15:00

Telefon:

81 884 34 59  

Copyright by SM Pomoc